سینتکس پایه پایتون
پایتون به عنوان یک زبان برنامه‌نویسی سطح بالا، از سینتکس ساده و خوانایی برخوردار است که یادگیری آن را برای مبتدیان آسان می‌کند. در این مطلب، مهم‌ترین مفاهیم سینتکس پایتون را بررسی خواهیم کرد.
تعریف متغیرها
در پایتون نیازی به تعیین نوع متغیر نیست و مقداردهی به سادگی انجام می‌شود:
| مثال |
توضیح |
| x = 5 |
عدد صحیح |
| name = "علی" |
رشته متنی |
ساختارهای کنترلی
پایتون از ساختارهای کنترلی رایج با سینتکس خاص خود پشتیبانی می‌کند:
- شرط if:
if x > 10:
print("بزرگتر از 10")
- حلقه for:
for i in range(5):
print(i)
توابع
تعریف توابع در پایتون با کلمه کلیدی def انجام می‌شود:
def greet(name):
return "سلام " + name
برای اطلاعات بیشتر درباره سینتکس پایتون می‌توانید اینجا را بررسی نمایید.
فضای نام و دندانه‌گذاری
برخلاف بسیاری از زبان‌ها، پایتون از دندانه‌گذاری برای تعیین بلوک‌های کد استفاده می‌کند:
- هر سطح دندانه معمولاً 4 فاصله دارد
- عدم رعایت دندانه‌گذاری باعث خطای سینتکس می‌شود
- این ویژگی خوانایی کد را افزایش می‌دهد
مثال:
if True:
print("درست")
print("این هم بخشی از بلوک if است")
print("این خارج از بلوک if است")
